Kl. 2c,2d,2e,2f,2G
Temat: Z Jezusem idziemy przez miasta i wioski (Procesja na Boże Ciało)..
Na rozpoczęcie lekcji zapraszam do modlitwy:
Niech będzie pochwalony Przenajświętszy Sakrament, teraz i zawsze i na wieki, wieków, Amen.
Witam Was na kolejnej katechezie.
Dzisiaj porozmawiamy
o Uroczystości Bożego Ciała. Dowiesz się:
– dlaczego obchodzimy Boże Ciało?
– co to jest monstrancja?
– po co są w Kościele procesje?
Już w najbliższy czwartek 11 czerwca będziemy obchodzić uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa czyli BOŻE CIAŁO.
Tego dnia szczególnie dziękujemy Panu Jezusowi, że został z nami pod postacią CHLEBA i WINA.
Zapraszam was dzisiaj na wyjątkowy spacer po uliczkach miasteczka…
Zaczniemy od Kościoła.
Spójrz na ilustrację, czy widzisz Kościół i cztery ołtarze?
W Kościele Pan Jezus ofiarowuje się za nas we Mszy Świętej i karmi nas swoim Ciałem .
W niedzielę i święta spotykamy się z nim i przyjmujemy Go do swojego serca.
Pana Jezusa możemy też spotkać w innych miejscach. Możemy zaprosić Go do naszych domów, na nasze osiedle, do szpitala, do szkoły, na nasz plac zabaw, wszędzie…
Aby to było możliwe – Kapłan umieszcza Ciało Pana Jezusa pod postacią Hostii w Monstrancji.
Na zamieszczonej poniżej ilustracji widzimy Hostię – Boży Chleb czyli realne i rzeczywiste Ciało Pana Jezusa.
Ciało Pana Jezusa Kapłan (Ksiądz) umieszcza w Monstrancji, aby wszyscy mogli być blisko Niego, aby mogli Go wielbić.
Co to jest Monstrancja ?
Monstrancja najczęściej kształtem przypomina słońce, wewnątrz niej znajduje się nieduże koło, jest pięknie zdobiona, wykonana ze złota lub pozłacana, na jej szczycie znajduje się krzyż (zobacz na ilustracji powyżej).
W monstrancji jest obecny Pan Jezus pod postacią białego chleba – Hostii.
Miło jest iść z kimś bliskim, kochanym na spacer.
W Uroczystość Bożego Ciała pójdziemy na spacer z Panem Jezusem,
naszym najlepszym Przyjacielem obecnym pod postacią chleba.
Ta wędrówka nazywa się procesją.
Procesja to uroczysty pochód ludzi wierzących, którzy się modlą i śpiewają pieśni religijne.
https://youtu.be/1gtkWFWtYC0 piosenka – Jezu w Hostii utajony
Tylko jeden raz w roku odbywa się uroczysta procesja Bożego Ciała.
Po Mszy Świętej kapłan bierze w swoje dłonie monstrancję z Panem Jezusem,
a za nim podążają wierni.
W ten sposób wyznają wiarę i miłość swojemu Bogu oraz dziękują za to, że
pozostał z nami pod postacią chleba.
Dzieci w tej procesji mają szczególne miejsce.
Dziewczynki sypią kwiaty, a chłopcy mogą dzwonić dzwonkami.
Procesja zatrzymuje się przy przygotowanych wcześniej czterech ołtarzach.
Ołtarze są pięknie ustrojone, wierni zatrzymują się przy nich na chwilę modlitwy.
Słuchamy też wtedy wybrane fragmenty z Pisma Świętego.
Cztery Ołtarze oznaczają cztery Ewangelie, cztery żywioły i cztery strony świata.
Zobacz na zamieszczonych tutaj ilustracjach widzimy przykłady takich Ołtarzy.
Przy każdym ołtarzu kapłan błogosławi monstrancją, w której jest Najświętszy
Sakrament – Pan Jezus ukryty w chlebie.
Pan Jezus każdego roku wędruje ulicami miast, miasteczek i wsi.
Idąc z Panem Jezusem w procesji chcemy zaprosić Go do naszego codziennego życia.
Pragniemy również pokazać, że wierzymy, że Pan Jezus jest ukryty w małym kawałku chleba.
Trasa tej wędrówki jest pięknie udekorowana: chorągiewkami, kwiatami,
a w oknach domów widać często obrazy Pana Jezusa.
W niektórych miastach tworzy się „kwiatowe dywany” po których
przechodzi ksiądz z Najświętszym Sakramentem.
Ludzie robią te dekoracje, bo wiedzą, że pośród nich wędruje sam Bóg.
Chcą Mu oddać jak największą cześć.
Po procesji Pan Jezus wraca do Kościoła i tam codziennie czeka
na nas ukryty w Tabernakulum.
Czeka i bardzo cieszy się gdy Go odwiedzamy.
Zobacz na ilustracji poniżej.
Jeżeli chcesz zaprosić Jezusa do swojego życia, na znak miłości do Niego udekoruj okno Twojego domu emblematami Eucharystycznymi.
Dodatkowo możesz zobaczyć film animowany o Uroczystości Bożego Ciała:
Zadanie nr.1
Proszę, aby uczniowie (samodzielnie lub ze wspomaganiem) pokolorowali rysunek umieszczony poniżej.
Na zakończenie lekcji kreślimy znak krzyża i modlimy się modlitwą: Chwała Ojcu…
Dziękuję za uwagę.
Bogusław Czarny
Comments are closed