Dzień dobry! Nastał czas jesieni, rychło zbliżający się ku zimie. Na jednych z ostatnich zajęć dowiedzieliście się co to są byliny, a także poznaliście niektóre z tych, które nie zimują w gruncie. Są też jednak takie, które zimą przetrwają w ziemi, bez konieczności ich wykopywania. Dzisiaj poznamy niektóre roślinki z grupy bylin zimujących w gruncie.
Barwinek pospolity Wysokość – do 20 cm Kolor kwitnienia – niebieskie, jasnofioletowe Okres kwitnienia – od marca do maja
Juka karolińska Wysokość w czasie kwitnienia – do 180 cm Kolor kwitnienia – biały Okres kwitnienia – czerwiec-lipiec
Rojnik Wysokość – średnio od 3 do 10 cm Kolor kwitnienia – różowe, bordowe, fioletowe, brązowe Okres kwitnienia – lato
Rudbekia błyskotliwa Wysokość – 40 – 60 cm Kolor kwitnienia – żółty Okres kwitnienia – sierpień – październik
Sasanka zwyczajna Wysokość – około 25 cm Kolor kwitnienia – fioletowe, liliowe Okres kwitnienia – marzec – kwiecień
Miechunka rozdęta Wysokość – do 100 cm Kolor kwitnienia – pomarańczowy Okres kwitnienia – czerwiec – sierpień
Piwonia chińska Wysokość – 80 cm – 1 m Kolor kwitnienia – biały, kremowy, czerwony, purpurowy, różowy Okres kwitnienia – maj – czerwiec
zapraszam na zajęcia rewalidacyjne z muzykoterapii. Dzisiaj Terapia dźwiękiem z wykorzystaniem mis tybetańskich. Zapraszam na chwilę relaksu! Włącz nagranie i posłuchaj:)
Nagranie 1. Terapia dźwiękiem z wykorzystaniem mis tybetańskich z Panią Agnieszką
Witam Cię na zajęciach rewalidacyjnych – Trening Umiejętności Społecznych – dzisiaj kontynuujemy zajęcia dotyczące: Proszę, dziękuję, przepraszam – czarodziejskie słowa, które zmieniają świat.
Zapraszam Cię do zapoznania z poniższymi materiałami.
Na początek zacznę od poezji, przeczytaj wiersz S. Karaszewskiego „Magiczne słowa trzy”
Słowo „dziękuję” ze swojej istoty – sensu – wyraża wdzięczność. Wdzięczność pojawia się w kimś, gdy ktoś zrobi coś dla tego kogoś, co jest „nadprogramowe”, co nie stanowi jego obowiązku, co jest jakimś darem czy przysługą. Patrząc z punktu widzenia savoir vivre w takich sytuacjach użycie słowa „dziękuję” jest obowiązkowe. Wdzięczność możemy też, oczywiście, wyrazić inaczej, mocniej: „Jestem ci niezmiernie wdzięczny” lub np. „Jestem twoim dozgonnym dłużnikiem”. Słowa „dziękuję” używa się również, zwyczajowo, jako zasygnalizowanie naszej grzeczności. Używamy go wtedy w odniesieniu do czynności wykonanych dla nas przez innych ludzi, które należą do ich obowiązków lub są podstawowym wymogiem uniwersalnie rozumianej sprawiedliwości. W takich sytuacjach użycie słowa „dziękuję” nie jest, z punktu widzenia savoir vivre, obowiązkowe. Trzeba też pamiętać o tym, że nie wolno go nadużywać, bo się zdewaluuje i w sytuacjach dla niego właściwych wyrażanie przez nie wdzięczności będzie nieczytelne. Są też sytuacje, w których tego słowa nie powinno się używać. Po pierwsze, nie można go w kółko powtarzać, bo to będzie groteskowe i przyjmie postać pustej formy. Po drugie, jak zwracają podręczniki etykiety nie dziękuje się tym, którzy nas zawodowo obsługują chyba, że wykonali coś ponadstandardowo lub w sposób szczególnie ponadnormatywnie rzetelny. Przykładem, który podaje wiele podręczników jest zachowanie wobec kelnera, który wciąż donosi coś do naszego stołu. Na wykonane przez niego czynności służebne wobec nas możemy natomiast reagować pozytywnie dziękczynnym skinieniem głowy. Pamiętajmy o właściwej wymowie słowa „dziękuję”, gdy używamy go tylko grzecznościowo. Pamiętajmy zatem o tym, że pojawia się ono, gdy ktoś wyświadcza nam w jakimś sensie łaskę. Słowo to zatem użyte w odniesieniu do innych, którzy spełniają swoje obowiązki może zostać przez nich odczytane (i nie będzie to wcale dziwne) jako sygnał naszej niepewności, braku pewności, jako znak tego, że czujemy się zagubieni, że nie znamy zakresu obowiązków tych osób i odczytujemy ich czynności jako łaskę, a nie spełnianie obowiązku. Filozofia savoir vivre wciąż podpowiada nam, żeby traktować etykietę jako coś żywego, autentycznego, jako sposób wyrażania naszych myśli i uczuć, a nie jako puste, pozbawione w istocie jakiegokolwiek znaczenia puste formy. Formalna grzeczność wyrażająca się ciągłym powtarzaniem różnych grzecznościowych formułek jest, jak się wydaje, echem, dworskiej etykiety, która nie była efektem savoir vivre tylko elementem ceremoniału, który najczęściej jest irracjonalny. Jego celem bowiem, ujętym przez konwencje, jest uwypuklenie uroczystości chwili, wydarzenia i jej ważności oraz, oczywiście,, ważności osób.
Witam Cię serdecznie na lekcji wychowania fizycznego. Dzisiaj kontynuujemy zajęcia atlas ćwiczeń biegacza. Wykonamy ćwiczenia na: ręce, szyja, klatka piersiowa.
ĆWICZENIE NR 1. PAJACYK W DESCE. Podczas tego ćwiczenia pracują barki, tricepsy, korpus i przywodziciele.
Ustaw się jak do pompki. Barki ułóż nad nadgarstkami, a stopy złącz ze sobą. Całe ciało utrzymuj stabilnie w prostej linii. Starając się nie unosić bioder wysoko, przeskokiem rozstaw szeroko stopy. Znów przeskocz, wracając do pozycji startowej. Powtórz ćwiczenie 4-8 razy.
ĆWICZENIE NR 2. ŚLIZG PO ŚCIANIE. To ćwiczenie angażuje przede wszystkim mięśnie czworoboczne, pośladki i otwiera klatkę piersiową.
Stań plecami przy ścianie. Rozstaw stopyna szerokość bioder. Ułóż ręce na kształt litery W, tak by też stykały się ze ścianą. Rozluźnij szyję, nie przyciągaj barków do uszu. Przesuń ręce po ścianie, prostując je jak najwyżej nad głową (ale nie napinając szyi, ani nie unosząc barków). Opuść je i powtarzaj 4-8 razy.
ĆWICZENIE NR 3. POMKI. Wbrew pozorom pompkami wzmocnisz nie tylko ręce, ale także plecy, klatkę piersiową oraz mięśnie brzucha.
Oprzyj się na dłoniach i palcach stóp, a resztę ciała ustaw w jednej prostej linii. Dłonie powinny być pod barkami, mogą być nieco szerzej. Nie ruszając niczym oprócz rąk, zegnij łokcie, zbliżając klatkę piersiową do ziemi. Wyprostuj ręce. Powtórz 2-4 razy, zrób 2 serie.
ĆWICZENIE NR 4. UNOSZENIE GŁOWY. Tym banalnie prostym ćwiczeniem wzmocnisz i poprawisz ruchomość szyi.
Połóż się na plecach, ręce ułóż wzdłuż ciała. Przyciągnij brodę do szyi (jakby robiąc „drugi podbródek”), aż poczujesz, że „ciągnie” Cię z tyłu kark. Unieś głowę z podłogi, utrzymując przyciągniętą brodę. Po 10 sekundach opuść głowę. Powtórz 4-8 razy.
Witam Cię bardzo serdecznie na kolejnych naszych zajęciach z wychowania fizycznego! Dzisiaj ćwiczenia wzmacniająco – rozciągające z wykorzystaniem piłki.
Przebierz się w strój sportowy. Zobacz nagranie i ćwicz razem z Panią Agnieszką:)
Nagranie 1. Ćwiczenia wzmacniająco – rozciągające z Panią Agnieszką
Każdemu z Nas czasem przydarzy się popełnić jakiś błąd, powiedzieć coś nie tak, zachować się niestosownie do sytuacji, obrazić kogoś. Co w takiej sytuacji robisz, jak powinieneś się zachować? Właśnie! Pomyśl! Czy znasz takie magiczne słowo: przepraszam? Na pewno tak!
„Przepraszam” – to magiczne słowa, które słyszysz i usłyszysz jeszcze nie raz! Dobrze znane i oczywiste! Często nie potrafi nam przejść przez gardło, bo wstyd, bo nie są już modne, bo brak czasu. Wymówek można podawać bez liku. Oczywiste rzeczy są często tymi najtrudniejszymi. Co dają nam te proste, a jednak trudne słowo? Czy w dzisiejszych czasach jest tylko pustym frazesem, a może ma jeszcze znaczenie w naszym życiu?
W pędzącym świecie nowinek technologicznych, ery portali społecznościowych i skrótów myślowych zapominasz o zasadach dobrego wychowania, często z braku chęci, bądź braku czasu. Najtrudniej wydusić z siebie słowo przepraszam, bo ciężko przychodzi nam przyznać się do błędu nie tylko przed innymi, ale przede wszystkim przed sobą samym.
Liczy się jakość, a nie ilość
Nie każde słowo „przepraszam”, stanowi przeprosiny, jak i nie każde „dziękuję”, wyraża naszą wdzięczność. Ważny jest sposób, w jaki je wymawiasz, Twoje gesty, mimika i postawa. Nie chodzi o to, byś używał tego słowa bez przerwy i bez głębszego zastanowienia, bo straci swoją moc. Zarówno podziękowania, jak i przeprosiny, nie są łatwą sprawą. Nie zawsze wiesz jak się do nich zabrać, żeby nie wyszło śmiesznie, przesadnie i niezręcznie zarówno dla Ciebie, jak i dla drugiej strony.
Jak to robić?
Najlepiej rób to zawsze osobiście i szczerze. Nie ma nic gorszego, jak nieszczere przeprosiny czy wymuszona wdzięczność. Magiczne słowo ma największą moc, gdy wypływa z głębi serca. Mechanicznie wypowiedziane regułki nie sprawią, że przyjaciel wybaczy ci Twój błąd. Pamiętaj, że sposób, w jaki to robisz ma ogromne znaczenie. Zadbaj, zatem o odpowiedni moment. Staraj się nie zwlekać z tym, odwlekanie nie rozwiąże problemu i nie załatwi sprawy. Twoje zachowanie odgrywa bardzo ważną rolę, mimika i gesty pokazują, czy jesteś szczery czy tylko udajesz.
Warto czy nie?
Oczywiście, że warto! Owszem, przepraszając przyznajesz się do błędu. Jednak pamiętaj, że nie okazujesz przez to słabości. Wręcz przeciwnie, pokazujesz tym siłę swojego charakteru i zyskujesz znacznie więcej w oczach innych, aniżeli udając osobę nieomylną. Poza tym tylko odważne osoby potrafią przyznać się głośno do błędu. Magiczne słowo sprawia, że zjednasz sobie ludzi, wzmocnisz swoją wewnętrzną siłę, a Twoje relacje z innymi staną się lepsze. Czy nadal uważasz, że nie warto sobie nimi zawracać głowy?
Na koniec uśmiech
Na koniec coś bardzo oczywistego. Do słowa , „przepraszam” dołącz uśmiech, a na własnej skórze przekonasz się, jakie niesamowite efekty daje to połączenie. Szczery i niewymuszony uśmiech potrafi przełamać wszelkie bariery i otworzy przed Tobą niejedne drzwi. Pomaga rozwikłać wiele sytuacji pozornie nie do rozwiązania. Sprawia, że nasze przewinienia i błędy będą szybciej przebaczone. Pamiętaj więc, że warto używać tego słowa, bez względu na sytuację, czas i miejsce, a przede wszystkim bez względu na to, czy dana osoba na nie zasłużyła czy nie.
Na dzisiejszych zajęciach z treningu umiejętności społecznych chciałabym kontynuować z Tobą umiejętność nakrywania do stołu dla siebie i Twoich bliskich.
3) Dziś posłuchamy skocznych piosenek, a także pokołyszemy się w rytm muzyki. Wiem Lucjanku, jak bardzo lubisz słuchać utworów przeznaczonych specjalnie dla dzieci
Bardzo proszę o to, by Lucek ułożył się wygodnie w pozycji leżącej lub półleżącej -oczywiście muszę tu poprosić o pomoc babcię lub dziadka Lucjanka, którym bardzo dziękuję za współpracę , bez Państwa udziału wszystkie nasze zajęcia nie byłyby możliwe.
Teraz kiedy mamy już odpowiedni nastrój zapraszam do odtworzenia przygotowanego utworu.
Miłego słuchania i miłej zabawy. Pozdrawiam, Oksana Stakhovska
Muzykoterapia ( Lucjan )
Lucjanek wraz z babcią/dziadkiem siedzą w wygodnej pozycji – ćwiczenia Metodą Knillów 
Dziś posłuchamy skocznych piosenek, a także pokołyszemy się w rytm muzyki. Wiem Lucjanku, jak bardzo lubisz słuchać utworów przeznaczonych specjalnie dla dzieci
Posłuchamy muzyki klasycznej.