Wyjątkowe miejsce w twórczości Chopina zajmują mazurki. Mazurek nie jest wprawdzie tańcem narodowym, ale Chopin zawarł w swoich mazurkach rytmy mazura, oberka i kujawiaka, które są tańcami narodowymi i oddają cechy tych tańców.
„Drugi mazurek, w e–moll, przynosi „tęskną” nutę kujawiaka. Melodia zdaje się ewokować nastrój i charakter gry jakiegoś wiejskiego skrzypka, biegłego w sztuce zdobienia pierwotnej melodii. Niewyodrębnioną w mazurku tym część środkową wypełnia mazur lub też oberek – „taniec w miejscu”. Zrazu mazurkowy motyw inicjalny wraca uporczywie, podparty rubasznym przytupywaniem. A potem następuje moment, w którym taniec zamiera. Dalej trwa jedynie jakby przestępowanie z nogi na nogę w oczekiwaniu na powrót tanecznej melodii. Wraca melodia kujawiaka – a wraz z nią nastrój początkowy, oscylujący między ożywieniem a owym „tęsknym” zamyśleniem”.
Autor: Mieczysław Tomaszewski
Cykl audycji Fryderyka Chopina Dzieła Wszystkie
Polskie Radio II
Posłuchaj:
Fryderyk Chopin Mazurek w e – moll, Op. 17 No. 2
Opracowała, Svitlana Pavlenko
Comments are closed