Słowo „kanon” pochodzi z języka łacińskiego i oznacza „normę”, „regułę”, „zasadę”.
W muzyce terminem tym określa się utwór, w którym drugi głos (lub więcej głosów) imituje (czyli powtarza) melodię tematu.
W podstawowej wersji kanonu każdy kolejny głos powtarza melodię z opóźnieniem bez wprowadzania do niej żadnych zmian. Istnieją również formy bardziej złożone, w których głos imitujący rozpoczyna się od innego dźwięku, posiada zmiany rytmiczne lub realizuje melodię tematu wspak, czyli od końca.
Kanon to utwór imitacyjny, tzn. taki, w którym melodia z jednego głosu jest powtarzana w innych głosach (z łac. ‘imitować’ znaczy naśladować). Żeby było Ci łatwiej zrozumieć istotę imitacji, posłuchasz fragmentu trzygłosowego kanonu Wolfganga Amadeusa Mozarta „Dona nobis pacem” (Obdarz nas pokojem).
Polecenie:
1.Najpierw przesłuchaj cały utwór.
2. Następnie posłuchaj osobno melodii.
3. Połącz słowa z melodią i spróbuj śpiewać do akompaniamentu.
Opracowała, Svitlana Pavlenko
Comments are closed