Lutnik to tajemniczy i niezbyt popularny w dzisiejszych czasach zawód. Jest to osoba, która zajmuje się budową, ale także naprawą instrumentów muzycznych strunowych, w tym skrzypiec, wiolonczel, altówek, kontrabasów i innych. Instrument lutniczy jest instrumentem w całości wykonanym ręcznie przez jedną osobę.
Pracę lutnika zobaczycie dzisiaj na przykładzie budowania najmniejszego spośród instrumentów smyczkowych czyli skrzypiec.
W pracowni lutniczej, której wyposażenie i organizacja zależy od upodobań gospodarza, poza różnymi kawałkami drewna, narzędziami i przyrządami zobaczyć można różnego rodzaju szablony płyt rezonansowych, ślimaków, efów, a także części składowych skrzypiec, altówek czy wiolonczel.
Proces projektowania można porównać do aktu narodzin nowego instrumentu. Trwa on nieraz kilka miesięcy i jest to okres najbardziej twórczy. Na podstawie szkiców lutnik dokonuje ostatecznego określenia konturu pudła rezonansowego, wykroju otworów rezonansowych, ustalenia ostatecznej konstrukcji i zdobnictwa. Na początku są to jednak tylko kartonowe szablony.
- Najpierw tworzony jest korpus i boki instrumentu. Skleja się płytę spodnią i wierzchnią. Na początku powstaje sklepienie od zewnątrz. W dalszej kolejności lutnik wybiera drewno od wewnątrz. Następnie budowniczy tworzy szyjkę i główkę, robi komorę kołkową, ślimak na końcu szyjki. Kiedy gotowa jest szyjka i główka lutnik skleja ją z korpusem.
- Nieodłącznym elementem jest dusza.
Po wykończeniu powierzchni lakieru przychodzi czas na montaż akcesoriów. Instrumentowi brakuje jeszcze kołków, podstawka i podstrunnicy.
- Na koniec lutnik zakłada struny, po czym następuje pierwsza próba dźwiękowa. Jest to swego rodzaju egzamin.
- Do gotowego instrumentu potrzebny jest jeszcze smyczek.
Źródłem dźwięku w instrumentach strunowych, smyczkowych jest struna, którą można pobudzić do drgań pocierając smyczkiem lub szarpiąc ją palcem.
Opracowała, Svitlana Pavlenko
Comments are closed